به گزارش کیمیای شرق  آنلاین ، محمدرضا عارف به عنوان معاون اول مسعود پزشکیان، رئیس دولت چهاردهم منصوب شد. عارف سابقه نمایندگی تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس و رئیس فراکسیون امید در دوره دهم مجلس شورای اسلامی، و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی را در کارنامه خود دارد.

محمدرضا عارف همچنین در 1376 به عنوان سی و ششمین وزیر پست، تلگراف و تلفن به کابینه دولت هفتم راه یافت و در سال 1379 به‌عنوان اولین رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و معاون رئیس‌جمهور منصوب شد. در دولت دوم اصلاحات نیز سمت معاون اول رئیس‌جمهور ایران را تا سال 1384 برعهده داشت.

ریاست به عنوان بیست و هفتمین رئیس دانشگاه تهران (23 آذر 1373 – 12 شهریور 1376) از دیگر سوابق محمدرضا عارف است.

محمدرضا عارف پس از تحصیل مهندسی برق در دانشگاه تهران و دانشگاه استنفورد، کار خود را با معاونت طرح و توسعه و سپس سرپرستی شرکت مخابرات ایران آغاز کرد. او از سال 1982 تا 1995 استاد دانشگاه صنعتی اصفهان و از آن زمان تاکنون استاد دانشکده مهندسی برق دانشگاه صنعتی شریف بوده است. در سال‌های دهه 1360 در سمت‌های معاونت‌های دانشجویی، آموزشی و هماهنگی و قائم مقامی وزارت فرهنگ و آموزش عالی مشغول به کار بود. او در سال 1373 تا 1376 به‌عنوان رئیس دانشگاه تهران فعالیت می‌کرد.